Queer iconen uit de geschiedenis om deze Pride Month te vieren

Dus, terwijl we in juni Pride Month vieren, kijken we hier terug naar een aantal van de meest inspirerende LGBT+ iconen uit de geschiedenis.

1. Alan Turing (1912-1954)

Alan Turing, een briljante wiskundige, speelde een cruciale rol in het helpen verslaan van Nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog door het kraken van de Enigma-code - een prestatie waarvan wordt aangenomen dat deze de oorlog met enkele jaren heeft verkort.

Ondanks zijn bijdragen werd Turing het slachtoffer van de strenge anti-homowetten in Groot-Brittannië. In 1952 werd hij gearresteerd en veroordeeld omdat hij homo was - een strafbaar feit in die tijd.

In 2013 kreeg hij postuum koninklijk pardon en in 2017 breidde de Britse regering dit uit naar duizenden mannen die onder soortgelijke wetten waren veroordeeld, in wat nu bekend staat als de "Alan Turing wet". Zijn nalatenschap leeft voort, inclusief zijn afbeelding op het bankbiljet van £50.

2. Marsha P. Johnson (1945-1992)

Marsha P. Johnson was een baanbrekende Afro-Amerikaanse activiste en dragartieste die een sleutelrol speelde in de strijd voor LGBT+ en transrechten in de jaren 1960 en 1970.

In 1969 behoorde ze tot degenen die zich verzetten tegen de politie tijdens de inval in de Stonewall Inn in New York City - een daad van verzet die de Stonewall Uprising ontketende, een belangrijk keerpunt in de LGBT+-rechtenbeweging.

Johnson was medeoprichtster van activistische groepen en werd een krachtig symbool van verzet en zichtbaarheid voor trans- en queermensen, vooral die van kleur.

3. Freddie Mercury (1946-1991)

Freddie Mercury, bekend als leadzanger van Queen, wordt beschouwd als de grootste zangers in de geschiedenis van de rockmuziek, met zijn theatrale stijl en vocale bereik van vier octaven.

Maar ondanks zijn flamboyante persoonlijkheid op het podium, heeft Mercury nooit publiekelijk zijn seksualiteit verduidelijkt.

In 1985 begon hij een langdurige relatie met de in Ierland geboren kapper Jim Hutton, die hij zijn man noemde. Mercury beschreef hun relatie als een relatie gebouwd op troost en begrip, en zei dat hij "eerlijk gezegd niet om beter kon vragen".

Mercury begon symptomen van HIV/AIDS te vertonen in 1982 en werd later gediagnosticeerd met AIDS in 1987.

Mercury hield zijn diagnose privé, maar gaf een verklaring vrij over zijn gezondheidstoestand op 23 november 1991. Op de volgende avond van 24 november overleed Mercury op 45-jarige leeftijd aan AIDS in zijn huis in Kensington, Londen.

Hutton woonde de laatste zeven jaar van zijn leven samen met Mercury, verpleegde hem tijdens zijn ziekte en stond aan zijn bed toen hij stierf.

In 2024 werd Mercury in een enquête van Durex uitgeroepen tot het grootste homo-icoon van het Verenigd Koninkrijk.

4. David Bowie (1947-2016)

David Bowie werd een homo-icoon door zijn gedurfde alter ego Ziggy Stardust - een androgyne, biseksuele buitenaardse rockster - geïntroduceerd in 1972.

Hoewel hij geen activist was in de traditionele zin, gebruikte Bowie zijn platform om gendernormen uit te dagen en zichtbaarheid te geven aan queer identiteiten. Zijn uitspraak uit 1972, "Ik ben homo en dat ben ik altijd geweest", kwam net op het moment dat Groot-Brittannië zijn eerste Gay Pride mars hield.

Later vertelde hij Playboy dat hij biseksueel was en erkende hij de impact die dat had op zijn carrière: "Ik heb dat feit heel goed gebruikt. Ik denk dat het het beste is wat me ooit is overkomen."

Hoewel hij zichzelf later een "heteroseksueel in de kast" noemde, hebben Bowie's vroege openheid en ambiguïteit een blijvende culturele impact gehad. Zijn iconische optredens, zoals zijn Top of the Pops optreden met Mick Ronson, gaven jonge homo's een krachtig beeld van vertegenwoordiging.

Bowie stierf op 69-jarige leeftijd na een gevecht van 18 maanden met kanker. Ongeacht labels gaf zijn onverschrokken zelfexpressie anderen de vrijheid om die van henzelf te verkennen.

5. Elton John (1947-heden)

Elton John, een van de best verkopende muziekartiesten aller tijden met meer dan 300 miljoen verkochte platen, is al lang een pionier op het gebied van LGBT+ zichtbaarheid.

Hij kwam voor het eerst uit de kast als biseksueel in een interview met Rolling Stone in 1976 en bevestigde later dat hij homo was in 1992. John is sinds 1993 samen met zijn partner David Furnish. Het koppel sloot een burgerlijk partnerschap in 2005 - een van de eerste in het Verenigd Koninkrijk - en trouwde in 2014 nadat het homohuwelijk werd gelegaliseerd.

Samen hebben ze twee zonen die geboren zijn via draagmoederschap. In 2019 ontving hij de hoogste civiele onderscheiding van Frankrijk, de Legion d'honneur, waarbij president Emmanuel Macron hem erkende als een van de eerste openlijk homoseksuele artiesten die stem gaf aan de LGBT+ gemeenschap.

6. Madonna (1958-heden)

Madonna is al lange tijd een fervent bondgenoot van de LGBT+ gemeenschap. Bekend om haar seksuele openheid en weigering om zich te conformeren, is ze in verband gebracht met verschillende vrouwen, waaronder komiek Sandra Bernhard en model Jenny Shimizu.

Hoewel ze deze relaties nooit publiekelijk heeft bevestigd, heeft ze verklaard dat ze "met een goede handvol" vrouwen heeft geslapen en vertelde ze The Advocate in 1991 dat "iedereen een biseksuele aard heeft."

Gedurende haar hele carrière heeft Madonna optredens en berichten gewijd aan de LGBT+ gemeenschap, waaronder verrassingsoptredens in New York's Stonewall Inn in Greenwich Village, Manhattan, de geboorteplaats van de moderne homorechtenbeweging. In 2018 hield ze een toespraak waarin ze verklaarde: "Ik sta hier trots op de plek waar Pride begon. Laten we de Stonewall-rellen nooit vergeten."

7. RuPaul (1960-heden)

RuPaul Charles, vooral bekend als de gastheer van RuPaul's Drag Race, heeft de titel "Queen of Drag" verdiend en wordt algemeen beschouwd als een baanbreker in queer representatie.

Sinds de lancering van Drag Race UK in 2019, is RuPaul's profiel in het Verenigd Koninkrijk omhooggeschoten, en heeft geholpen om een nieuwe golf van celebrity drag queens in de schijnwerpers te katapulteren, waaronder The Vivienne, Tia Kofi en Baga Chipz.

Naast entertainment is RuPaul al lange tijd een uitgesproken voorstander van kiezersregistratie, met name binnen de LGBT+ gemeenschap, waar de opkomst historisch gezien lager is. Hij promootte deelname door middel van een openbare aankondiging gekoppeld aan National Voter Registration Day, waarbij hij queer individuen aanspoorde om hun stem te laten horen bij de stembus.

Als eerste travestiet die een nationale talkshow presenteerde, heeft RuPaul de weg vrijgemaakt voor een grotere zichtbaarheid van LGBT+ in de media. Hij blijft zijn platform gebruiken om opkomend talent in de schijnwerpers te zetten en belangrijke kwesties zoals gendergelijkheid en raciale rechtvaardigheid aan te kaarten. Als erkenning voor zijn impact ontving hij de Vito Russo Award tijdens de GLAAD Media Awards in 1999.