Hij werd geboren in 972 en stierf op 13 juli 1024. Hij is de enige Heilige Roomse Keizer die heilig is verklaard.

Henry's vroege leven werd gevormd door zijn religieuze opvoeding. Hij werd in het christelijk geloof onderwezen door bisschop Wolfgang van Regensburg en studeerde aan de kathedraal van Hildesheim. Zijn vader, Hendrik II, hertog van Beieren, had een geschiedenis van conflicten, waardoor de jongere Hendrik een tijd in ballingschap doorbracht.

Als heerser was Hendrik een daadkrachtig politiek leider. Hij stond voor uitdagingen bij het verdedigen van zijn aanspraak op de troon en het omgaan met opstandige heren. Hij raakte ook verwikkeld in conflicten met de Poolse hertog Boleslaw I. De regeerperiode van Hendrik werd gekenmerkt door een focus op de renovatie van de keizerlijke gebieden ten noorden van de Alpen. Hij leidde ook expedities naar Italië om zijn feodale aanspraken af te dwingen.

Sint Hendrik was een groot voorstander van de Kerk en initieerde verschillende hervormingen. Hij steunde de morele hervormingen die begonnen in de abdij van Cluny. Hij streed tegen simonie en bevorderde het celibaat. Hij stichtte ook het bisdom Bamberg. Hij staat bekend om zijn opmerkelijke persoonlijke vroomheid en zijn promotie van de Kerk, wat leidde tot zijn heiligverklaring. Hij moedigde ook missionarisactiviteiten aan en stichtte liefdadigheidsstichtingen voor de armen.

Een van de meest opvallende aspecten van het leven van Hendrik was zijn huwelijk met de heilige Cunigunde. Er wordt aangenomen dat het koppel een wederzijdse gelofte van kuisheid had afgelegd en hun huwelijk was kinderloos. Zijn trouw aan zijn vrouw was een bewijs van zijn diepe liefde en respect voor het Sacrament van het Huwelijk.