Deze aandoening is de belangrijkste oorzaak van onomkeerbaar gezichtsverlies bij mensen boven de 50, waardoor de kwaliteit van leven aanzienlijk wordt aangetast.

AMD veroorzaakt achteruitgang van de macula, wat leidt tot een geleidelijk verlies van het centrale zicht, terwijl het perifere zicht meestal behouden blijft. Er zijn twee hoofdvormen van de ziekte:

Droge (of atrofische) AMD: vormt ongeveer 85-90% van de gevallen. Het wordt gekenmerkt door het dunner worden van de macula en de aanwezigheid van drusen (gele afzettingen onder het netvlies). De progressie is over het algemeen langzaam.

Natte (of exsudatieve) AMD: zeldzamer, maar ernstiger. Het wordt gekenmerkt door de abnormale groei van bloedvaten onder het netvlies, die vloeistof of bloed kunnen lekken, waardoor het centrale zicht snel afneemt.

AMD komt veel voor in landen met een vergrijzende bevolking. Naar schatting leven wereldwijd meer dan 200 miljoen mensen met de een of andere vorm van de ziekte en dit aantal zal naar verwachting meer dan 300 miljoen bedragen in 2040, volgens gegevens van de BrightFocus Foundation. De prevalentie neemt aanzienlijk toe met de leeftijd, vooral na de leeftijd van 65 jaar.

Risicofactoren zijn onder andere hoge leeftijd, familiegeschiedenis van AMD, roken, hoge bloeddruk, obesitas en langdurige blootstelling aan zonlicht zonder adequate bescherming.

Credits: iStock;

AMD wordt voornamelijk gediagnosticeerd door middel van een oogheelkundige evaluatie, die de volgende tests omvat:

- Fundusonderzoek: hiermee kunnen drusen of veranderingen in de macula worden gevisualiseerd.

- Optische coherentie tomografie (OCT): geeft gedetailleerde beelden met hoge resolutie van het netvlies, wat helpt om vocht of atrofie te identificeren.

- Fluoresceïne-angiografie: Wordt gebruikt om abnormale bloedvaten op te sporen bij de natte vorm van de ziekte.

- Amsler-test: Eenvoudig en nuttig voor het identificeren van visuele vervormingen (metamorfopsie).

Wat betreft behandelingen: hoewel droge AMD nog steeds niet kan worden genezen, zijn er wel behandelingen die de progressie kunnen vertragen. De natte vorm daarentegen kent effectieve behandelingen die het gezichtsvermogen in sommige gevallen kunnen stabiliseren of zelfs verbeteren.

Voor droge AMD worden de volgende behandelingen aanbevolen:

- Voedingssupplementen:

Studies zoals de AREDS (Age-Related Eye Disease Study) hebben aangetoond dat een combinatie van antioxidanten (vitamine C en E), zink, koper, luteïne en zeaxanthine de progressie van de ziekte in de tussenstadia kan vertragen.

- Aanpassing van de levensstijl: Stoppen met roken, bloeddruk onder controle houden en een dieet rijk aan groene bladgroenten en vis zijn aanbevolen maatregelen.

Credits: iStock;

Voor natte AMD:

- Intra-oculaire injecties met anti-VEGF (vasculaire endotheliale groeifactor):

Deze worden rechtstreeks in het oog toegediend om de groei van abnormale bloedvaten te blokkeren en oedeem te verminderen. Deze behandeling vereist voortdurende controle.

- Fotodynamische therapie (tegenwoordig minder gebruikelijk): Dit combineert de toepassing van lichtgevoelige medicatie met een laser om abnormale vaten te vernietigen.

- Chirurgie en thermische laser: Deze worden zelden gebruikt, en meestal alleen in specifieke gevallen.

AMD is een slopende aandoening, maar vroegtijdige opsporing en de juiste behandeling kunnen het gezichtsvermogen vele jaren behouden. Regelmatige oogcontroles zijn essentieel, vooral na de leeftijd van 50 jaar. Bewustwording en controle van risicofactoren spelen ook een essentiële rol in het voorkomen van progressie van de ziekte.

Het HPA Instituut is momenteel het meest geavanceerde oogheelkundige centrum in de Algarve, zowel wat betreft de innovatieve apparatuur als de gespecialiseerde en vooraanstaande klinische staf. Maak kennis met ons op https://www.grupohpa.com/en/units/clinics/instituto-hpa-montenegro-faro/