Volgens DR, de publieke omroep van Denemarken, is het doel van de operatie om te infiltreren in de Groenlandse samenleving en de afscheiding van het eiland van Denemarken naar de VS te promoten. Het komt rechtstreeks uit het Russische draaiboek van 2014, toen Vladimir Poetin de Russischtalige Donbas in het oosten van Oekraïne ondermijnde en daar een afscheidingsbeweging financierde.

Er is niets bijzonder origineels aan om een dissident of een uitverkochte minderheid een grote mogendheid te laten oproepen om in te grijpen en zo een politieke dekmantel te bieden voor wat eigenlijk een invasie is. De oude Sovjet-Unie deed het in 1968 met Tsjecho-Slowakije en in 1979 met Afghanistan.

Op het toppunt van arrogantie, toen de VS de enige supermacht was, stoorden ze zich niet aan dergelijke subtiliteiten. Ze stuurden gewoon troepen: Dominicaanse Republiek 1965, Grenada 1983, Libië 1986, Panama 1989, Afghanistan 2001, Irak 2003. Nu hebben ze een beetje meer dekking nodig, vooral als ze het grondgebied van een langdurige bondgenoot binnenvallen, dus laten we wat inschikkelijke Groenlanders vinden of kopen.

Eerlijk gezegd suggereert de poging om een paar 'pro-Amerikaanse' Groenlanders te rekruteren voor de operatie dat het Trump-regime de voorkeur geeft aan een geweldloze verovering als dat mogelijk is. Aan de andere kant geeft het ook aan dat ten minste enkele planners in Washington de opdracht hebben gekregen om het terrein voor te bereiden voor een Amerikaanse overname. (Canadezen opgelet.)

Zouden de Denen vechten als zo'n invasie zou plaatsvinden? Bijna zeker van niet. Verzet zou zinloos zijn en bovendien is het niet echt hun eiland. 90% van de bevolking bestaat uit Groenlanders (d.w.z. Inuit/Eskimo) die voor onafhankelijkheid kunnen stemmen wanneer ze maar willen. Ze wachten gewoon af omdat ze nog steeds de enorme subsidies nodig hebben die Denemarken nu geeft.

Zouden de Groenlanders zelf vechten? Een paar misschien wel, gewoon om te laten zien dat ze echt onafhankelijkheid willen en niet het Amerikaanse staatsburgerschap. Maar het zou waarschijnlijk geen groot gevecht worden of een heel lang gevecht.

Zou de NAVO overleven? Niet echt: de basisregel van alliantievorming is dat leden zich onthouden van het binnenvallen van andere leden. Maar de meeste van de andere 31 NAVO-leden zijn al tachtig jaar afhankelijk van Amerikaanse militaire garanties, vooral over kernwapens. Het zal hen minstens vijf jaar kosten om de gaten op te vullen als ze een soortgelijk bondgenootschap zonder de VS oprichten.

Het is niet onmogelijk om dat gat te overbruggen, want het halve Russische leger zit momenteel vast in Oekraïne en het zou een tijdje duren om het daarna weer op te bouwen, ongeacht de uitkomst in dat belegerde land. Europa's beste kans is om Oekraïne zo lang mogelijk in de oorlog te houden (de VS zal niet helpen) terwijl het zijn eigen militaire capaciteit verwoed moderniseert en uitbreidt.

Het is buitengewoon onaangenaam om deze berekeningen te moeten maken terwijl de democratie zich aan het terugtrekken is en de echte noodsituatie de opwarming van de aarde is. Dat zouden onze prioriteiten moeten zijn, maar we zijn waar we zijn en Donald Trump is wie hij is.

Rusland is al een fascistische staat en Amerika zou wel eens zijn naaste bondgenoot kunnen worden als Trump het overleeft. Dus wie blijft er over om de rechtsstaat te verdedigen, en vooral om de fundamentele internationale regel te beschermen dat niemand grenzen met geweld mag veranderen?

Dat was de wet, geschreven in 1945 door de overlevenden van de grootste oorlog in de geschiedenis, die ons de afgelopen tachtig jaar heeft behoed voor veel ergere oorlogen. Sterker nog, er zijn in al die tijd geen oorlogen geweest die ook maar een tiende zo erg waren als die van 1939-1945. De angst voor een nucleaire oorlog dwong ons redelijk te zijn, maar 'geen territoriale veranderingen met geweld' was hoe we dat in beleid hebben omgezet.

Nu is Rusland buiten die wet getreden en de Verenigde Staten gaan dezelfde kant op. Dus wie blijft er over?

Nou, eigenlijk bijna iedereen. China's obsessie met Taiwan is betreurenswaardig, maar komt voort uit een burgeroorlog tussen rivaliserende Chinese regeringen. Op alle andere vlakken is het een vurig verdediger van de territoriale status quo.

De leden van de Europese Unie zullen zich inspannen om de regels over geen grenswijzigingen met geweld te handhaven, net als bijna alle democratieën in Azië, Oceanië en Noord- en Zuid-Amerika. De toewijding van Afrika aan de regel dat grenzen niet met geweld mogen worden veranderd, is onwankelbaar.

Rusland en de Verenigde Staten hebben samen ongeveer een half miljard mensen - een zestiende van de wereldbevolking. Ja, ze hebben de meeste kernwapens, maar die zijn echt onbruikbaar.

Bijna alle anderen wonen in landen waarvan de regeringen nog steeds de belangrijkste wet over grenzen handhaven, ongeacht hun binnenlandse politieke regelingen. We zijn niet alleen. Wij zijn de overgrote meerderheid van de wereld.