Het Regressar-programma brak opnieuw records in 2025, met 2.851 aanvragen tijdens de eerste zes maanden van het jaar, 30% meer dan in dezelfde periode in 2024.

Het programma werd in 2019 in het leven geroepen door de regering António Costa en is bedoeld om de terugkeer van Portugese emigranten en emigranten van Portugese afkomst aan te moedigen, vooral van diegenen die tijdens de Trojka-periode zijn vertrokken.

Volgens gegevens die door het ministerie van Financiën aan Público beschikbaar zijn gesteld, bedraagt het belastingvoordeel van de IRS in verband met het programma alleen al in 2023 48,4 miljoen euro. Sinds de start van het initiatief zijn bijna 37.000 emigranten ondersteund, waaronder 17.000 directe aanvragers en ongeveer 20.000 familieleden, waaronder nakomelingen en echtgenoten.

Het aantal aanvragen is constant. Volgens de publicatie ontving het programma in 2020 1.657 aanvragen, terwijl het aantal in 2024 steeg naar 3.815. "De maatregel was een succes", zegt Miguel Fontes, voormalig staatssecretaris van Arbeid die toezicht hield op het programma tussen 2022 en 2024, en voegt eraan toe dat de voortzetting van de stimulans essentieel is, hoewel het effect ervan moet worden geëvalueerd.

Van de financiële en fiscale voordelen springt de belastingvrijstelling van 50% van het inkomen gedurende vijf jaar vanaf de datum van terugkeer eruit. Dit voordeel vormt niet alleen een last, maar genereert ook extra belastinginkomsten, vooral in btw, waardoor een deel van de investering van de overheid wordt gecompenseerd.

Het programma is ten goede gekomen aan emigranten uit 116 landen, met Zwitserland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Brazilië en Spanje als de belangrijkste landen van herkomst. De meeste begunstigden zijn tussen 35 en 44 jaar oud, voornamelijk mannen (56%), en de meest voorkomende beroepen zijn ingenieurs, technici en gezondheidswerkers. De meeste terugkeer is geconcentreerd in het noorden en in de regio's Lissabon en de Taagvallei.

De regering bereidt zich voor om het Regressar-programma te vervangen door het Voltar-programma, waardoor de stimuleringsmaatregelen niet alleen voor actieve werknemers, maar ook voor gepensioneerden zouden kunnen gelden. Miguel Fontes waarschuwt dat deze uitbreiding afwijkt van de oorspronkelijke geest van de maatregel, die bedoeld was om gekwalificeerde jonge mensen aan te trekken die vooral tijdens de trojka-crisis waren geëmigreerd.